Może i powyższy tytuł brzmi dość kontrowersyjnie, lecz zapewniam Cię, że jeśli tylko uda Ci się przejechać tę trasę w całości – poznasz esencję Beskidu Żywieckiego. Owszem, są i inne jego rejony, gdzie można fajnie pojeździć, lecz biorąc pod uwagę natężenie tego, co dobre w połączeniu z małą ilością dojazdówek i pustych przelotów, to niniejsza trasa wg mnie plasuje się w ścisłej czołówce.
I co też ważne, trzeba jednak do niej trochę się przygotować – głównie fizycznie, ale również mentalnie. Tak to już bywa z trasami, które w jakiś sposób są tymi tymi najlepszymi.
Z Żywca bez szaleństw wbijam się okolice Grojca, skąd grzbietem docieram do Brzuśnika. Fragment asfaltu w sam raz daje nieco odpocząć, przed wg mnie najtrudniejszym podjazdem na całej trasie, czyli szlakiem rowerowym z Brzuśnika na Halę Magura/Skałę. Podjazd na wielu odcinkach dobrze trzyma nachylenie, a podłoże nieraz chce wytrącić z równowagi. Zapewniam, że kto go w całości wjedzie, nie będzie już miał większych problemów na dalszej trasie.
Tym razem pomijam wjazd na Skałę, chcąc podjechać na Halę Magura, skąd rozpościera się świetna panorama na Beskid Śląski, Mały i Kotlinę Żywiecką.
Wracam na przełęcz i dalej rowerowym szlakiem jadę pod Abrahamów, skąd zjeżdżam do Żabnicy Skałki. Robię krótki postój, i czarnym szlakiem wjeżdżam na Halę Boraczą. Tu uzupełniam wodę, i kieruję się na Halę Redykalną. Zjeżdżam kawałek żółtym szlakiem i odbijam na stokówkę, którą docieram do niebieskich znaczków, wiodących na Halę Lipowską.
Tak, to ten kultowy niebieski szlak. W obu kierunkach świetny, lecz mnie się wydaje, że jadąc nim w górę, można go bardziej docenić i nacieszyć się beskidzkimi widokami (rzecz jasna przy dobrej pogodzie).
W schronisku na Hali Lipowskiej trochę zaczynam odczuwać zmęczenie i borykam się z myślami, czy nie skrócić planowanej trasy. Ale nie, Coca-Cola nieco pobudza i realizuję pierwotny plan czyli zjeżdżam kolejnym kultowym szlakiem w okolicy – zielonym w kierunki Hali Boraczej.
Zaraz na początku zjazdu łapie snake’a (ot, zachciało mi się dziś na mniejszym ciśnieniu jechać…). Dalsza trasa na szczęście przebiega już całkiem sprawnie. Docieram do czarnego szlaku – łącznika z Halą Redykalną, i drugi raz tego dnia wjeżdżam na nią.
Z Hali Redykalnej jadę już żółtym szlakiem na Halę Rysianka, gdzie mam nadzieję w schronisku zastać jeszcze Olę, które tego dnia pomagała w obsłudze. Udaje się :). Załapuję się na pyszne naleśniki z powidłami oraz kawę.
Halę Rysianka opuszczam już dość późno, bo kilka minut przez siedemnastą (co jak na ostatni dzień lata jest późną godziną, zważywszy że mam „dopiero” przejechane 3/5 planowanej trasy). Na szczęście przede mną w większości już tylko zjazd, i to m. in. kolejnym kultowym szlakiem w okolicy – czerwonym z Hali Pawlusiej na Słowiankę. Całość tego szlaku udaje się zjechać w niezłym czasie (przy okazji robiąc zdjęcia 😉 ).
Ze Słowianki, dla odmiany, do zjazdu w kierunku Żywca, czyli do Juszczyny, wybieram żółty szlak. Nie jest on może jakiś szałowy, jednak nie można mu odmówić urokliwych widoków oraz szybkości, z jakią można go pokonać. W sporej części jest to leśna droga, w kilkunastu miejscach najeżona stałymi błotniskami. A dolna część to zjazd „od bandy do bandy”, ponieważ droga środkiem wymyta jest przez wodę. Raz w roku, dla przypomnienia można się na niego wybrać – nie częściej ;).
Z Juszczyny asfaltem wjeżdżam nad Trzebinię i moimi ulubionym pagórkami zjeżdżam do Żywca. Tu jeszcze obowiązkowe mycie roweru, bo strach z takim do mieszkania wejść i można cieszyć się kolejnym dobrze wykorzystam dniem :).
| Garść statystyk: |  |
| Długość: 72 km | |
| Przewyższenie: 2400 m | |
| Trudność: 4/5 | |
Podobał Ci się ten artykuł? Jeśli chcesz, by w przyszłości tak samo przyjemnie się je pisało, możesz postawić mi kawę :)
» https://buycoffee.to/beskidtrail
Świetne są te twoje relacje !
Fajnie by było, gdyby czasem pojawiały się także takie z tras nadających się dla mniej zaprawionych – przynajmniej zjazdowo : )
@Witek – dzięki! 🙂
Większość z moich tras możne samodzielnie modyfikować. Sam zdaję sobie sprawę, że ich długość i przewyższenie nie są dla każdego rowerzysty, nie mniej z mapą można samodzielnie ułożyć trasę pod siebie :). W razie czego służę pomocą :).
ps.
Nie dalej jak wczoraj, na jednym ze zjazdów spotkałem ekipę, z m. in. jednym rowerem trekingowym a pozostałe „rowery mtb” miały opony niemal slicki (jak na góry), że już nie wspomnę a braku kasków…
Mega widoki. Jest co jeździć. Obowiązkowo do zaliczenia za rok
@Mateusz – zdecydowanie jest gdzie się powłóczyć na rowerze 🙂
Fajną sprawą jest np. wypad na kilka dni, z noclegami w okolicznych schroniskach w górach (lub jakimś agro, np. FB -> Romanka wynajem pokoi. Możesz wtedy obficie spożytkować czas :).
Cześć,
Chciałem zapytać o odcinek czerwonego szlaku – zjazd z Hali Pawlusiej w Kierunku Słowianki. Zauważyłem na mapie jakieś trudny fragment na którym występują łańcuchy – na wysokości rezerwatu Romanka. Czy możesz powiedzieć jak to wygląda? Czy można tamtędy bezpiecznie zejść z rowerem? I jak długi jest ten odcinek? Z góry dziękuje za odpowiedź.
Cześć,
Faktycznie – są tam łańcuchy, ale bardziej do asekuracji niż poważniejszych wyzwań. Jest to krótki uskok skał, który można bezpiecznie zejść. A nawet niektórym udaje się zjechać ;). Myślę, że nie masz się czego obawiać – miejsce nie zaskoczy i będziesz miał możliwość zatrzymania się (tym bardziej, że chwilę wcześniej jest podjazd).
Powodzenia!
Szymon
No i zaliczyłem zjazd czerwonym szlakiem z Hali Pawlusiej – jakoś przeżyłem 🙂 Jak na moje umiejętności i rower (lekki hardtail xc) to w wielu miejscach okazał się za trudny. Czapki z głów dla każdego kto potrafi to zjechać w całości. Mam dość duże doświadczenie, jeżdżę mtb od wielu lat i jak jestem na wycieczce w górach to mało sprowadzam rower w dół (częściej pcham pod górę). Ale ten fragment czerwonego szlaku mnie zweryfikował 🙂 I tak samo niebieski szlak z Hali Rysianka do Sopotni Wielkiej Kolonia, o który kiedyś się Ciebie pytałem – też się poddałem i w połowie szlaku odbiłem na drogę leśną. Najtrudniejsze na tych szlakach było to że jest tam bardzo wąsko i nie ma jak dobrać optymalnej linii przejazdu co jest tym ważniejsze im słabszą ma się amortyzacje w rowerze. Nie polecam ww. szlaków początkującym 🙂 Właściciele hardtailów xc również muszą się liczyć ze sprowadzaniem.
Pozdrawiam serdecznie
Grzesiek